- گل و لای (گِ لُ)
پس از طغیان آب در رودخانه یا نهر مقداری رسوبات از خود باقی گذارد که آنرا گل و لای خوانند. عجل. (منتهی الارب) : تسمیل، گل و لای آوردن دلو از چاه. ضطیط و ضطط، گل و لای سخت. تقن، گل و لای چاه. فراش، گل و لای خشک شده بر روی زمین. (منتهی الارب)